Bible (Vulgata)
Romani 11:22-30, Romani 12:3-14, Romani 13:2-9, Romani 14:4-11
F-rvbr
General Information
Un bifoglio in pergamena tagliato e rifilato, riutilizzato come coperta del registro, in situ. Scrittura presente in entrambi i lati. Dimensioni 223 × 346 = 20 [203] × 73 [124 (26) 120] 3.Testo disposto su due colonne in entrambi i lati. 22 e 21 linee. Pergamena gialla. Stato conservativo buono, con pochi fori e macchie brune. Sul dorso tre strisce di carta incollate, di cui la terza con collocazione. Incollata sopra la colonna b del lato carne interno, una porzione di carta con indicazione di notaio, anno, numero di volume. A rinforzo del dorso sono stati incollati altri frammenti pergamenacei (XIV sec.)Scrittura carolina di modulo medio. Una mano. Inchiostro marrone e rosso.Iniziali semplici in rosso in entrambi i lati. Nota manoscritta con indicazione di notaio e probabilmente anno nella colonna a del lato pelo (XVI-XVII sec.).
Current Condition
Content
-
Content Item
- Text Language Latino
- Title Bibbia (Vulgata), Romani 11:22-30, Romani 12:3-14, Romani 13:2-9, Romani 14:4-11
-
Content Description
Trascrizione
Lato pelo: et tu excideris. Sed et illi, si non p(er)/manserint in incredulitate, inserent(ur): / potens e(st) eni(m) D(eu)s ite[rum inserere illos.] / Nam si tu ex natu[rali excisus es oleastro,] / et contra natura[m insertus es in bonam] / olivam: quanto [magis ii qui secundum na]/turam inserentu[r suae olivae?] / Nolo enim vos [ignorare, fratres, myste]/rium hoc (ut n[on sitis vobis ipsis sa]/pientes), quia c[aecitas ex parte con]/tigit in Isr(ae)l, don[ec plenitudo gentium] / intraret, et sic o[mnis Israel salvus fieret] /, sicut scriptu(m) e(st): V[eniet ex Sion, qui] / eripiat, et avertat impietate(m) [a Ja]/cob. Et hoc illis a me testam(en)t[um: cum] / abstulero peccata eorum. S(e)c(un)d(u)m [Evan]/g(e)l(iu)m quide(m), inimici propt(er) vos: [secundum] / electione(m) aut(em), c(arissi)mi p(ro)pt(er) patres. Sine poe/nitentia enim sunt dona et vocatio / D(e)i. Sicut enim aliquando et vos non / credidistis D(e)o, nunc aut(em) mi(sericordi)am con // ensuram fidei. / [Sicut enim in un]o corpore multa / [membra habe]mus, om(n)ia aut(em) me/[mbra non eumdem actum habent: ita mul]ti unu(m) / [corpus sumus in Christo, singuli autem alte]r alt/[erius membra. Habentes autem d]ona/[tiones secundum gratiam, quae data est nob]is, [differentes: sive prophetiam secundum] rati/[onem fidei, sive] mini/[sterium in ministrando, sive qui docet in doctrin]a, / [qui exhortatur in exhortando, qu]i tri/[buit in simplicitate, qui praeest in] solli/[citudine, qui miseretur in hilari]tate. / [Dilectio sine simula]tione: odien/[tes malum, adhaerentes] bono: karitate(m) / [fraternitatis invicem dili]gentes: honore / [invicem praevenientes: s]ollicitudine n(on) / [pigri: spiritu ferventes:] D(omi)no servientes: / [spe gaudentes: in t]ribulatione pati/[entes: orationi ins]tantes: necessitatib(us) / [sanctorum communican]tes: hospitalitatem / [sectantes. [Ben]edicite p[er]se[quenti]b(us)
Lato carne: runt: nam princip[es n]on [sunt timori] / boni operis, sed ma[li. Vis a]u[tem non timere] / potestate(m)? Bonum [fac:] et h[abebis lau]/dem ex illa: D(e)i enim mini[ster est ti]bi / in bonum. Si aut(em) malu(m) fec[eris, ti]me: non eni(m) sine causa gladiu(m) p[ortat.] D(e)i / enim minister e(st): v[i]ndex in [iram ei] qui / malum agit. Id(e)o necessitat[e sub]diti / estote n(on) solum propt(er) iram, [sed etiam] pro/pt(er) conscientia(m). Id(e)o eni(m) et tr[ibuta prae]/statis: ministri eni(m) D(e)i sunt, [in ho]c ipsu(m) / servientes. Reddite ergo om(n)ib(us) debita: [cui tri]/butu(m), tributu(m): cui vecti[gal, vecti]/gal: cui timore(m), timore(m): c[ui honorem,] / honore(m). Nemini quicqua(m) [debeatis,] / nisi ut invice(m) diligatis: q[ui enim dili]/git p(ro)ximu(m), legem implevi[t. Nam: Non] / adulteraberis: [non occi]des: [non furaberis:] / n(on) falsum testi[monium] dice[s: non con]/cupisces: rem p(ro)[…] et / […] // vum? suo d(omi)no stat, a[ut cadit: st]abit / aut(em): potest <est> enim De[us statuere il]lum. / Nam alius iudicat d[iem inter diem:] ali[us autem] / iudicat omne(m) diem: [unusquis]q(ue) in / suo sensu abundet. [Qui sapit di]em, / D(omi)no sapit, et qui manducat, D(omi)no / manducat: gra(tia)s eni(m) agit D(e)o. Et qui / n(on) manducat, D(omi)no n(on) manducat, et gra(tias) / agit D(e)o. Nemo enim n(ost)r(u)m sibi vivit, et nemo / sibi moritur. Sive eni(m) vivim(us), D(omi)no vivimus: sive morimur, D(omi)no mo/rimur. Sive ergo vivimus, sive mori/mur, D(omi)ni sumus. / In hoc eni(m) Christus mortuus e(st), et resurrex(it): / ut et vivorum et mortuoru(m) d(omi)netur. / Tu aut(em) quid iudicas fr(atre)m tuum? aut / tu q]uare spernis fratre(m) tuu(m)? om(ne)s enim / [st]abimus ante tribunal D(e)i. Scriptu(m) / [est] enim: Vivo ego, dicit D(omi)n(u)s, q(uonia)m mi/chi flectetur omne genu: et om(n)is lin