Bede, In Evangelium S. Joannis; Homiliae
In Evangelium S. Joannis, cap. 2; Homiliae, lib. 1, hom. 13
F-olrc
General Information
Un bifoglio in pergamena riutilizzato come coperta del registro, in situ. Scrittura presente in entrambi i lati ma visibile internamente solo in modo parziale per la presenza delle controguardie incollate appieno. Dimensioni 248 × 311 = 18 [230] × 57 [105 (30) 105] 14.Testo disposto su due colonne. 28 e 25 linee, non tutte leggibili, nel lato esterno; 25 linee non tutte leggibili nel lato interno. Pergamena gialla. Stato conservativo discreto, con pochi punti di evanescenza dell’inchiostro, alcuni fori, leggere piegature, macchie brune. Sul dorso due etichette in carta sovrapposte, la sottostante con indicazione del notaio e, probabilmente, dell’anno, l’altra con l’attuale segnatura.Scrittura carolina di modulo medio. Una mano. Inchiostro marrone.Nota manoscritta con indicazione del notaio sopra la colonna a (sec. XVII); nota manoscritta a matita blu 13 sul dorso.
Current Condition
Content
-
Content Item
- Persons Beda
- Text Language Latino
- Title In Evangelium S. Joannis, cap. 2; Homiliae, lib. 1, hom. 13
-
Content Description
Trascrizione
Lato pelo: mine David s(e)c(un)d(u)m carne(m), [si non ex] / corpore Mariae s(e)c(un)d(u)m carne(m), [quae ex] / David semine descendit? [Sed in] / eo, quod miraculum factur[us ait: Quid mihi et tibi est, mulier? significat se divinitatem, quam miraculum erat patrandum, non temporaliter accepisse de matre, sed per aeternitatem semper habuisse de Patre. Quid mihi, inquit, et tibi est, mulier? nondum venit hora mea. Qui divinitatem, quam ex Patre semper habui, cum tua carne, ex qua carnem suscepi, non habeo communem, nondum venit hora ut fragilitatem sumptae ex te humanitatis moriendo demonstrem. Prius est ut potentiam] aeternae Deitatis, [virtutes operando, pa]/tefaciam. Venit [autem hora ut quid sibi] / et matri com(m)une [esset ostenderet, cum] / eam, moriturus i[n cruce, discipulo vir]/gini virginem com(m)[endare curavit.] / Carnis namq(ue) infi[rma] p(er)[pessus, ma]/tre(m), de qua hec suscepit, pi[e] co[gnitam,] / ei quem m[a]xime diligebat [discipulo] / com(m)endavit: qua(m) divina fact[urus, quasi incognitam se nosse di]/ssimulat, [quia hanc divinae nativitatis] auctore(m) // lapidem vivum, et ipsi tamquam / lapides vivi, sup(er)aedificamini. B[e]n/[e] s(e)c(un)d(u)m purificatione(m) Iudeo(rum) tantu(m) / [po]sitae erant hydrie, quia Judaeo(rum) / [tan]tum p(o)p(u)lo lex p(er) Moysen data est. / [Nam gratia et verita]s Evang(e)lii, n(on) min(us) / [gentibus quam Juda]eis p(er) Jesum Christum fac/[ta est. Capientes, in]quit, sing(u)le me/tretas binas, vel t]ernas, quia Scrip/[turae sanctae auctores e]t ministri, p(ro)ph(et)ae / [modo de Patre tan]tum loquuntur / [et Filio, ut est illud:] Om(n)ia in sapien/[tia fecisti. Virtus] t enim D(e)i et sapi/[entia Christus est. Mo]do enim Sp(iritu)s s(an)c(t)i fa/[ciunt mentionem, j]uxta illud eius di/[…]: [Ver]bo D[omini c]oeli firma/[ti sunt, et spiritu oris] eius om(n)is virtus / [eorum. Verb]um, D(omi)ni, et Sp(iritu)m, tota(m), quae / [unus Deus] est, intellige Trinitatem. / [Sed quant]u(m) inter aqua(m) et vinum, / [tantum di]stat int(er) sensum illu(m), quo / [Scripturae a]nte adventu(m) Salvatoris / [intelligeb]antur, et eu(m) que(m) veniens / [ip]se revelavit ap(osto)lis, eo(rum)q(ue) discip(u)lis / [per]petuo sequendu(m) reliq(ui)t. Et […
Lato carne: s D(e)i homo fieri, [et Ecc]l(esi)am sui corpori[s] / […] sanguinis par[ticipa]tione c(ons)ecr[are, suique] u Sp(iritu)s pignore in fi[de co]nfir[mare dign]/atus est: sed voca[tis ad fidem gentibus, u]/sq(ue) ad fines orbi[s terrae earumdem nupti]/a(rum) v[oti]v[a gaudia pervenerunt. Nec v]/acat a m[ysterio quod die tertia, post ea qu]/ae sup(er)io[r Evangelii sermo descripserat, n]/uptiae fa/[ctae referuntur, sed tertio tempore s]/aeculi D(omi)n(u)m [ad aptandam sibi Ecclesiam ven]/isse desig[nat. Primum quippe saeculi tempus] / ante legem [patriarcharum exemplo, sec]/undu(m) sub [lege prophetarum scriptis, tertium s]/ub gra(tia) p(rae)c[oniis evangelistarum, quasi tertii] / diei luce [mundo refulsit, in quo Dominus] / et Salvator [noster pro redemptione generis] / humani in c[arne natus apparuit. Sed e]/t hoc quod [in Cana Galilaeae, id est in ze]/lo transmi