Bede, Homiliae
lib. 2, hom. 16
F-nh8y
General Information
Un bifoglio in pergamena riutilizzato come rinforzo della coperta, in situ. Come rinforzo del dorso è applicato sopra il frammento un ulteriore ritaglio in pergamena, che copre parte del testo. Dimensioni 367 × 576 = 4 [334] 29 × 47 [91 (25) 5 (224) 15 (26) 90] 53.La presenza dell’ulteriore strato di pergamena sovrastante rende difficile affermare con certezza il numero di colonne, che sembrerebbero quattro. 43 linee nelle colonne a, b, d, 19 visibili nella colonna c. Rigatura a secco. Pergamena gialla. Stato conservativo discreto, con inchiostro piuttosto evanito, pochi fori e qualche macchia bruna. Grazie alla lampada a raggi ultravioletti, si è potuto leggere con maggior facilità.Scrittura carolina di modulo medio. Un’unica mano. Inchiostro ocra.
Current Condition
Content
-
Content Item
- Persons Beda
- Text Language Latino
- Title Homiliae, lib. 2, hom. 16
-
Content Description
Trascrizione
[…] illud, quo p[erfectum] / sui nominis confessore[m] gl[orificat:] ut / huius etia(m) nos veraciter <eum> confitendo / mereamur e(ss)e consortes. Beatus es, / inquit, Simon Bar Iona. [Bar Iona Sy]/riace, Latine dicit(ur) fili[us columbae.] / Filius aute(m) colu(m)be recte [vocat]ur / ap(osto)l(u)s Petrus, quia videli[c]et colu(m)/ba multu(m) simplex e(st) anim[al, et] ip/se pr[ud]enti ac [pi]a simpl[icitat]e / D(omi)n(u)m sequebatur, memor [illius] p(rae)/cepti quod cu(m) suis condiscipulis / ab eodem magistro simplicitatis / ac veritatis accepit: Estote prude(n)/tes sicut serpentes, et simplices sic(ut) / colu(m)b[ae.] Vel certe, quia Sp(iritu)s s(an)c(tu)s sup(er) / D(omi)[num in co]lumbae specie descendit, / rect[e] filius colu(m)be nun[c]up[atur,] / qui spi[ritual]li gra(tia) plenus exstitisse / monstra[tu]r. Et iusta satis laude/ dilectore(m) confes[sorem]q(ue) su[um] D(omi)n(u)s re/[munerat,] cu(m) eu(m) [sancti] Sp[iritus filium esse te]/stat[ur] a quo ipse [Filius Dei vivi] assever[atur,] qua(m)[vis hoc] ipsum m(u)l/[t]u(m) dissim[ilit]er fieri nullus fideli/um du[bi]tat. D(omi)n(u)s [enim] Christus Filius / Dei per natura(m), Petrus, si[cut] et [cae]/teri [electi,] filius [est] s(an)c(t)i [Spiritus] p(er) gra[tia]m. / Christus Filius Dei vivi, quia de ipso / natus e(st); Petrus filius Sp(iritu)s s(an)c(t)i, quia / de [i]pso renatus e(st). Christus filius Dei / ant[e] tempora, [i]pse e(st) eni(m) Dei vir/tus et Dei sap[ie]ntia que dicit: / D(omi)n(u)s possedit me [ab] initio viaru(m) sua(rum), / antequa(m) quicq[ua](m) faceret a princi/pio. Petrus filiu[s Spiritus sancti ex] eo tem/pore quo ab ipso illuminatus gra/tiam divine cognitionis accepit. / Et quia una vo[l]untas, eadem est / op(er)atio s(an)c(t)e Trinitatis, recte cum di/xisset, Beatus es, Simon Bar [Iona,] id / e(st), fili[us] gr(ati)e spirit[ualis], proti[n]us [ad]iun // […] era intenti/one Christum [sequi, sed terrenam qua(m)/libet fragilemq(ue) ob cau[s]am habi/tu(m) pretendisse Chri[stia]ni. S[equi]tur: / Et tibi dabo cla[ves re]gn[i coelorum.] / Qui rege(m) celor(um) mai[ori] p[rae caeter]is / devotione confessus e(st), merito pre / c[ae]teris ipse collatis clavib(us) regni ce/lestis donatus e(st), ut constar[e]t om(n)ib(us) / quia absq(ue) [ea] confessione ac fide / regnu(m) celoru[m] nullus posse[t] intrare. / Claves aute[m] regni coeloru(m) ipsam di/scernend[i] sc[ientiam] p[o]te[nti]a(m)q(ue) no/minat, [qua dignos] recipere in r[e]/gnu(m), indignos se[clu]d[ere deberet] a regno. / Und[e] m[anifeste] subiungit: Et quo/quod[…]q(ue) liga[ve]ris super terra(m), / erit lig[atum et] in celis: et quod[cun]q(ue) / sol[veris su]per terra(m), erit sol[utum et in coelis. Quae solvendi atque ligandi potestas, quamvis soli Petro videatur a Domino data, absque ulla tamen dubietate noscendum est quia et caeteris apostolis datur ipso teste qui post passionis resur]rection[isque] sue / [triumphum, apparens eis i]nsuffla[vit, et dixit eis: Acci]pite Spi[ritum sanctum.] / Quoru(m) re[m]iserit[i]s peccata, remittu(n)/tur [eis: et quo]ru(m) retinueritis, re/tenta sunt. Necnon etia(m) [nu]nc / in epis(copis) [ac] p[res]b[yte]r[is] om(n)i Eccl(esi)ae [o]fficiu(m) / idem co(m)mittitur, ut vide[lice]t / agnitis pecc[a]ntiu(m) causis, quoscu(n)q[ue] / humiles ac [v]ere penitentes aspe/xerit, hos [ia]m a timor[e] p(er)petue / mortis miserans absol[vat;] quos / v(er)o in peccatis quae eger[int] persi/stere cognoverit, illos perhennib(us) suppliciis obligand[os insinuet. Unde alias Dominus de correpto semel] et iteru(m), [ac tertio,] sed n[on] p