Opus imperfectum in Matthaeum
hom. 42
F-fg0q
General Information
Un bifoglio in pergamena, ripiegato creando rimbocchi, riutilizzato come coperta del registro, completamente staccato ma conservato in situ. La scrittura è presente su entrambi i lati ma risulta quasi del tutto illeggibile per la presenza delle carte di guardia incollate pienamente; tuttavia, il totale distacco del frammento dal dorso permette la lettura di qualche riga del lato interno. Dimensioni 540 × 351 = 32 [407] 101 × 65 [106 (34) 109] 37. Testo disposto su due colonne in entrambi i lati. 30 e 43 linee nel lato carne esterno; 7 linee per ciascuna colonna del lato pelo interno. Rigatura a secco. Pergamena gialla. Stato conservativo discreto, con lieve evanescenza dell’inchiostro nel lato esterno, diversi fori di cui uno ampiamente diffuso tra le colonne del lato esterno, qualche piegatura e macchia bruna. Sul dorso una striscia in pergamena, con indicazione di notaio e anni, e un ritaglio in carta con collocazione. Il dorso del registro è rinforzato da un frammento a stampa.Scrittura carolina di transizione. Una mano. Inchiostro marrone e rosso.Iniziale semplice in inchiostro rosso sulla colonna b del lato esterno. Nota manoscritta con indicazione del notaio e degli anni nella colonna b e nell’intercolumnio del lato esterno (XVII sec.); nota manoscritta nell’intercolumnio del lato esterno Dulciei (XVI-XVII sec.)
Current Condition
Content
-
Content Item
- Persons Autore incerto
- Text Language Latino
- Title Opus imperfectum in Matthaeum, hom. 42
-
Content Description
Trascrizione
inc: git aut non s(e)c(un)d(u)m Deu(m) sapit aut / scien[tia]a illiu[s] vana e(st) et secularis, / <singularis> aut<em> recordatio eius non e(st) bona, / aut cogitatio displicens Deo: ille / non tota me(n)te diligit Deu(m). Hoc est primu(m) et maximum manda/tum. S(e)c(un)d(u)m aut(em) simile e(st) huic: / diliges proximu(m) tuum sicut te/ipsum. Videtur Christus <non> ad interro/gata respondere. Ille eni(m) interro/[gavit]. Quod e(st) magnum manda/[tum?] Put[a], dixit, c[i]liges D(omi)n(u)m. / Si voluit et alteru(m) mandatum / introducere videtur quod de/buit minimu(m) dicere [non] s(e)c(un)d(u)m. <Nam contra magnum minimum est, non secundum;> se/cundu(m) aut(em) ad primu(m) respic(icit). Sed / [vide quid voluit ostende]re / […] g […] / at / […] ni / […] n te(m)p / […] vel di/ligitur vel oditur. Non potest homine(m) odire qui Deu(m) amat: nec / potest Deu(m) amare, qui hominem / odit, sicut ait Ioha(nne)s ap(osto)l(u)s: qui di/cit D(eu)m se diligere et non diligit / fr(atre)m suu(m) mentitur. Si eni(m) fratrem, / que(m) vides, non diligis, Deu(m), qui / non vides, q(uom)o(do) potes diligere. / Quis <enim> honorat rege(m) et conte(m)pnit // [imaginem ejus? aut quis honorat i]magine(m), et auctore(m) cont[em]n[it ima]/ginis? Aut [ita:] Q(uo)niam Phari[saei] / quide(m) <sciebant>, quod e(ss)et magnu(m) mand[atum] / in lege, sed te(m)ptante(n)s interroga[bant]: / volens eis ostendere, quia non [suffi]/ciebat eis solius Dei Patris agn[itio] / ad salut[em, ideo] non solu(m) dixit, dilig[es] / Do(mi)n(u)m Deu(m) tuu(m) in toto corde [tuo, et] / in tota anim[a] tua: [sed]d [a]d[didit, diliges] / proximu(m) [tuum sicut] te[ipsu]m, qu[i erat] / ipse. Alioqu[i si] ad sola(m) in[terroga]/tione(m) eo(rum) respond[isset, sufficeret] / dicere, diliges D(omi)nu(m) Deu(m) tuu(m) [et non] / adderet, <et> proximum tuum sic(ut) teip[sum:] / s(e)c(cun)d(u)m <quod> et alibi dic(itur): Hec e(st) vita [aeterna, ut cogno]/scant te solu(m) veru(m) D[eum, et quem misisti Ies]h(u)m Christ(um). Et [vide quia non dixit, co]/gnos[ce]s D(omi)n(u)m D[…] / […] p(re)dicatio ex[…] / plus ignosce[…] proxim[…] hoc est fili […] / ad primum et magnum ma[…] / p(re)veniebat ut diligeret D(omi)n(u)m d […] / melius cognosceris dum p(er) i[…] / Doc XVIII Lectio Sci Eug S(e)c(un)do […] / In illo ascendes Matheum / ihc in navicula(m) tra[..1..]fretavit […] / nit in civitate(m) sua(m). Et ecce offer[…]/bant et paralityticum in lecto i[…] / te videns aut(em) Iesus fide(m) illoru[…]