Bible (Vulgata)
Judges 21:10-22, Ruth 1:1-22, Ruth 2:1-9
F-cgh6
General Information
Un bifoglio in pergamena ripiegato nei margini a creare i rimbocchi, riutilizzato come rinforzo della coperta del registro, in situ. Il frammento risulta molto simile a quelli contenuti nei registri 642, 718, 719, 770. La scrittura corre anche nel lato pelo interno. Dimensioni 611 × 388 = 37 [490] 84 × 115 [94 (35) 116] 28.Il testo si dispone su due colonne. Nonostante le colonne contenessero probabilmente un numero identico o molto simile di linee, ad oggi, per le condizioni conservative, si contano 47 e 55 linee. Rigatura a secco e foratura. Pergamena di colore giallo. Stato conservativo discreto, con leggera evanescenza dell’inchiostro, macchie brune, di cui una, maggiormente diffusa nella colonna a, ha generato qualche lacuna; diversi strappi. Sul dorso sono incollate due strisce in carta, recanti l’una l’indicazione del notaio e riferimenti cronologici, l’altra la collocazione.Scrittura carolina di modulo piccolo. Una mano. Inchiostro marrone, rosso, giallo e blu. Iniziale filigranata, quasi del tutto coperta dalla II striscia di carta impiegata sul dorso, con decorazioni in inchiostro rosso, blu e giallo. Nel piatto anteriore nota manoscritta con indicazione di numero di registro, notaio e anni di riferimento (XVI-XVII sec.); calcoli numerici e prove di penna nel piatto posteriore, in corrispondenza dei margini superiori della pergamena e dello spazio tra le due colonne.
Current Condition
Content
-
Content Item
- Text Language Latino
- Title Bibbia (Vulgata), Giudici 21:10-22, Rut 1:1-22, Rut 2:1-9
-
Content Description
Trascrizione
decem millia vi[ro]s robustissimos, et precepe[run]t eis: / Ite, et percutit[e] abita[tore]s I(a)b(es) Galaad in ore gladii, / tam u[xore[s] qua(m) par[vulo]s [eorum.] Et hoc [erit] quod / observ[are debebiti]s: [omne generis masculini, et mu]/lie[r]es qu[ae co]gno[verunt viros, interficite; virgines autem reservate. Inventaeque sunt de Jabe]s Ga[laa]d quadrin/[gentae virgines, qui nescier(un)t viri thorum: [et] addu/xerunt eas ad castra in Silo, in terra Chanaan. Mise/[ru]ntq(ue) nuntios a[d] filios Be[n]iam[i]n, [qui era]nt in pe/[tra Remmon, et praeceperunt eis, ut eos susciperent in pace. Veneruntque filii Benjamin in illo tempore, et datae sunt eis uxores de filiabus Jabes Galaad: alias autem non repererunt, quas simili] / mo[do] traderent. [Universusque] Isr(ae)l v[a]l[de do/luit, [et] egit pen[itentiam s]up(er) [interfectione un]ius / [tribus ex Isr(ae)l. Dixeruntq(ue) [majores natu: Quid fa]ciemus reliq[uis, qui non acceperunt uxore]s? / [omnes in] B[en]iamin [feminae conciderunt, et magna nobis cura, ingentique studio providendum est, ne una tri]/b(us) deleatur ex Isr(ae)l. [Fi]lias [enim nostras eis dare non] p[o]s[su]m[us], / constricti iuram[ento et maledictione q[ua] […] /lediximus: Maledictus qui dederit de fil[iabus suis uxorem] / Beniamin. […] Ceperuntq(ue) consiliu(m), atq[ue di]/xerunt: Ecce sollepnitas D(omi)ni <est> in Sylo annivers[aria,] / que site a septentr[i]onem urbis Bethel, et ad or[ienta]/lem plagam vie, qu[ae de Bet]hel tetendi ad Sicci[mam, et] / ad meridiem oppidi Leb<o>na. Praeceperuntq(ue) f[ili]is / [Be]niamin, atq(ue) dixerunt: Ite, et latitate in vinei[s.] / C[u]mque v[id]eritis filia Sylo ad ducendos choros [e]x / [more] p[ro]cedere, ex[ite] repen[te] de vineis, et rapit[e ex e]is sin/[guli uxores singulas, et pergite in terram Be]/niamin. Cu(m)/que venerint patres earum, ac fratres, et adversum v]os que/[ri coeperint atque jurgari, dicemus eis: Miseremini eorum: non enim rapuerunt eas jure bellantium at]q(ue) victo(rum): / [sed rogantibus ut acciperent, non dedistis, et a] v(est)ra(m) parte(m) […] s […] de Beth/[lehem Juda, ut peregrinaretur in] regione / Moabit[i]de cum uxore sua Moabitidem, / moraba[n]tur ibi. Et mortuus e[st] Elimelech [ma]/ritus Noe[m]i: remansitq(ue) ipsa cum fil[iis.] Q[ui] / acceperunt uxores Moabitidas, quarum un[a] / vocabatur Orpha, et altera [vero Ruth. Manserunt]/que ibi decem annis, et ambo m[or]tui sun[t], / Maa[l]on videlicet et Chelion: remansit[qu]e [m]ulier orbata duobus liberis ac ma[rito.] / Et surrexit ut in patria(m) pergeret cu[m] utraq(ue) / nura sua de regione Moabitide: audierat / enim quod respexisset D(omi)n(u)s p(o)p(u)l(u)m suum, // et dedisset eis escas. Eg[re]ssa [est] itaq(ue) de loco / [pere]grinationis sue, cu(m) utraq(ue) nura: e[t j]a(m) in vi/ta[12] revertenti in terra(m) Iuda, dix(it) ad eas: I[te in] / domum patri[s? vestrae:] fa[ciat vobiscum Dominus misericordiam, sicut fecistis cum mortuis, et mecum. Det vobis inveni]re requiem in domibus viro(rum) quos sortitu[rae estis.] / Et osculaur eos. Que elevata voce fler[e coeperunt,] / et dicere: Tecu(m) p(er)gemus ad p(o)p(u)l(u)m tuu(m). / [Quibus illa respondit: Reverti]mini, filie mi, cur veni[tis mecum? num ultra habeo filios in utero meo, ut viros ex me sperare possitis? Revertimini, filiae meae, et abite:] iam enim senectute conf[ec]ta sum, nec apta [vin]/culo coniugali: etiam[si] poss[e]m ac noc[te concipere,] / et pa[r]ere filios, si eos exp[e]ctare velitis d[o]n[ec cres]/can[t, et an]nos impleant pubertatis, ante [eritis vetulae qu]am nuberi[s?]. [N]olite, queso, f[iliae meae:] quia v(est)ra angus[tia] me magis p[remit, et egressa est man]us D(omi)ni contra me. Elevata igi[tur voce, rursum flere coe]p[er]unt: Orpha osculata e(st) soc[rum, ac reversa est;] Ruth adesit socr[ui] s[ua]e: cui dix(it) No[emi:] / En reversa e(st) cognata tua a(d) p(o)p(u)l(u)m suu(m), [et ad deos] / suos, vade cu(m) ea. Que r[espondit: N]e adverse[ris mihi] / ut relinqua(m) [te et abeam:] q[uo]cu(m)q(ue) <enim> perrexeri[s, pergam, et] / ubi morata fueris, et ego pariter mor[abor.] / <Populus> tuus populus m(eu)s, et D(eu)s tuus D(eu)s [meus.] Qu[ae te terra mo]/riente(m) susceperit, in ea moriar: ibiq[ue locum] / accipiam sepulture. H[aec mi]hi faciat D(ominu)s, e[t haec ad]/dat, si non sola mors me a te separaverit. Vi[dens ergo] / Noemi quod obstinato Ruth animo decrev[isset se]/cum pergere, adversari noluit, nec vult a ad su[os ultra re]/ditum persuader[e:] perfectaq(ue) sunt simul, / [et venerunt in Bethlehem. Quibu]s urbem ingressi, ve/[lox apud cunctos fama percrebruit:] dicebantq[ue mulieres: Haec est illa Noemi. Quibus ait: Ne] vocetis [me Noemi (id est, pulchram), sed vocate me Mara (id est, amaram),] quia <amaritudine> val[de replevit me Omnipotens. Egressa sum plena, et vacuam reduxit me Dominus. Cur ergo vocatis me Noemi, quam Dominus humiliavit, et afflixit Omnipotens? Venit ergo Noemi cum Ruth Moabitide nuru sua, de terra peregrinationis suae: ac reversa est in Bethlehem, quando primum hordea metebantur. Erat autem viro Elimelech consanguineus, homo potens, et magnarum opum, nomine Booz. Dixitque Ruth Moabitis ad socrum suam: Si jubes, vadam in ag]rum, et coll[igam spicas quae fugerint manus metentium, ubicumque clementis in me patrisfamilias] rep[ere]ro gra[tia]s. Cu[i illa respondit: Va]/de, fil[ia mea. Abiit itaque et] coligebat s[picas post terga m]/etentium. Acci[dit autem] ut ag[e]r ille [h]aber[et dominum nomine] / Boo[z, qui erat] de cognatio[ne Elim]elech. [Et ecce, ipse ve]niebat de [Be]th[lehem,] dix[it]q(ue) me[ssoribus:] / D[ominus] vobiscum. Qui respo[n]d[eru]nt ei: [Benedi]/cat tibi D[ominus. Dixitque Booz] iuveni, qui m[essori]bus p[raeer]at: Cuju]s e(st) h[aec] puella? [Cui respondit: Haec est Moabit]is, que ve[nit cum Noe]/mi, de regione Moabitide, et rogavit ut [spicas] / colligeret re[ma]nentes, que se[que]nsmess[orum ves]/tigia: et de [man]e usq(ue) n(un)c stat in agro, et ne a[d momen]tum domum quidem reversa e(st.) Et ait Boo[z ad] / Ruth: Audi, f[i]lia, n[e] vad[a]s <in alterum agrum> ad colligend[um,] […] agr[…] nec recedas ab hoc loco: sed [junge]/re puellis me[i]s, et ubi messuerint, sequer[e. Man]/d[avi] enim p[ue]ris me[i]s, ut nemo tibi mole[stus sit:] sed <etiam> si sitieris, vadam ad sarcinulas, et bib