Bede, Homiliae
lib. 2, hom. 18
F-azor
General Information
Un bifoglio in pergamena, ripiegato a creare i rimbocchi, riutilizzato come coperta del registro, in situ. Scrittura presente in entrambi i lati, ma in quello interno nascosta da due porzioni di carta riutilizzate come controguardie. Dimensioni 577 × 359 = 21 [430] 126 × 41 [111 (31) 109] 67. Testo disposto su due colonne. 52 e 40 linee. Pergamena piuttosto bianca. Stato conservativo buono, con pochi fori e camminamenti dovuti a insetti xilofagi, macchie brune. Sul dorso porzione di carta incollata con collocazione. Sopra parte della colonna a è stata incollata la striscia di carta, normalmente inserita nella prima pagina di registro, indicante notaio, riferimenti cronologici e numero di volume.Scrittura carolina di modulo medio. Una mano. Inchiostro nero.Nota manoscritta e ripetizione degli anni di riferimento del registro nell’intercolumnio (XVI-XVII sec.); nota manoscritta mito nel margine inferiore; ulteriore ripetizione dell’arco cronologico del registro, a matita blu, nel margine inferiore; calcoli numerici nel margine destro; prove di penna nella colonna a.
Current Condition
Content
-
Content Item
- Persons Beda
- Text Language Latino
- Title Homiliae, lib. 2, hom. 18
-
Content Description
Trascrizione
[…] quid pe[tatis? Nesciebant et]/enim quid p[eterent, qui in regno] / coelestis pat[riae quemquam ad sinistram] / Christi sessurum esse putabant, cu[m] in / illa discretione novissimi examinis / om(ne)s electi ad dextra(m) summi regis / ac iudicis legantur e(ss)e venturi. Nil / quippe sinistru(m) vita illa, nil felicitas / aeterna recipit caducum. Sinistra / aute(m) Christi cum in bono accipitur, / presens s(an)c(t)ae Ecclesiae vita intellegitur, / unde scriptum e(st): Longitudo dieru(m) in dextera eius, in sinistra illius di/vitiae et gl(ori)e. Longitudo quippe / dieru(m) / in dextera, sapientia vide/licet nostri Rede(m)ptoris <est>, quia in illa sup(er)nae / habitationis patria electis, <et> ang(e)lis, / et hominibus, lux indefectiva do/natur. In sinistra illius divitiae et / gl(ori)e, quia et in hoc exilioperegri/nationis divitiis virtutu(m) et gl(ori)a / fidei, donec ad aeterna(m) p(er)veniam(us), / reficimur. De qua videlicet gloria / dicit Ap(osto)l(u)s: Et gloriamur in spe / gl(ori)ae filiorum Dei: non solum aut(em), / sed et glor[i]amur in tribulationib(us). / De quib(us) ite[m] divitiis: Qu[i]a i[n] om[n]ib(us) // e […] e / si […] is / […] q […] o / i […] / p […] / sublimiter regnabit. Quia (er)g(o) filii / Zebedaei cu(m) illo sedere desiderabant, / [a]dmonet eos primo passionis suae / sequi exempla, et ita demum optare / maiestatis culmen appetere. Que(m) / vivendi ordine(m) cunctis fidelib(us) / sequendum docet Ap(osto)l(u)s, dic(en)s: Si / enim co(m)plantati facti sumus simi/litudini mortis eius, simul <etiam> et resur/rectionis eius erimus. Dicunt illi: / Possumus. Mente(m) quidem devoti/onemq(ue) suam, qualis in presenti / erat, simpliciter D(omi)no pandebant, / dum se calice(m) eius bibere posse te/stabantur: qui tamen quantae in/fir[m]itatis adhuc e(ss)ent, postmodu(m) / pa[t]enter ostendebant, dum adve/niente te[mp]ore quo i[p]se D(omi)n(u)s eunde(m)