Bible (Vulgata)
Genesis 31:52-55, 32:1-9, 31:18-19, 31:26-27; 33:8-15, 34:11-19
F-2vbm
General Information
Un bifoglio in pergamena tagliato e rifilato, riutilizzato come coperta del registro, in situ. Il bifoglio risulta molto simile a quelli contenuti nei registri 422, 718, 719, 770. Scrittura presente in entrambi i lati. Dimensioni 326 × 353 = 40 [259] 27 × 82 [61 (83) 115] 12.Testo disposto su due colonne per ciascun lato. 27 e 34 linee. Pergamena di colore giallo-bruno. Stato conservativo discreto, con maggiore evanescenza dell’inchiostro nel lato carne esterno, piegature, qualche macchia bruna, strappi. Sul dorso porzione di carta incollata con indicazione del numero di registro.Scrittura carolina di modulo medio. Una mano. Inchiostro marrone e rosso. Iniziale semplice in inchiostro rosso nella colonna a del lato carne. Nel piatto anteriore (lato carne) indicazione di numero di registro, notaio, anno di riferimento (XVI-XVII sec.).
Current Condition
Content
-
Content Item
- Text Language Latino
- Title Bibbia (Vulgata), Genesi 31:52-55, Genesi 32:1-9, Genesi 31:18-19, Genesi 31:26-27; Genesi 33:8-15, Genesi 34:11-19
-
Content Description
Trascrizione
Lato carne: si aute ego transiero illum p(er)gens [ad te,] / aut tu praeterieris, malum mich[i cogitans.] / D(eu)s Abraham, et D(eu)s Nachor, iudicet inte[r] / nos, D(eu)s patris eo(rum). Iuravit <ergo> Iacob p[er] / tim[o]re(m) paris sui Ysaac: im[molatisque vict]/imis in monte, voca[vit fratres suos] / ut [e]derent panem. Qu[i cum comedis]se[nt,] manserunt ibi: L[aban vero de noc]te consurgens, osculat[us est filios, et] / filias suas, et benedixit il[lis: reversusque] / est in locum suum. Iaco[b quoque abiit] / itinere quo ceperat: veneruntq(ue) ei obviam [angeli Dei. Quos] / cum vidisse[t,] ait: Cas[tra Dei sunt haec:] / et appellavit nomen loc[i illius Mahanaim,] / id est, Castra. Misit aute[m et nuntios ante] / s[e a]d Esau fratrem suum [in terram Seir, in] / re[gi]onis Edom: precep[itque eis, dicens:] / Sic loquimini domino meo Esau: [Haec] / dicit fr(ater) tuus Iacob: Apud L[aba]n pere/grinatu[s] sum, et fui usq(ue) in [prae]sent[e]m [diem.] / H[a]beo oves, [et boves,] et asino[s,] et servos, / [et] ancill[as:] mittoq(ue) nunc [legationem] / ad d(omi)n(u)m meu[m,] ut inveniam gratiam in / conspectu tuo. Reversi<que> sunt nuntii ad / Iacob, dicentes: Venimus ad Esau fr(atre)m / tuum, et ecce p(ro)perat in occursum [tibi?] / cum quadringentis viris. [Timuit Jacob] / valde: et p(er)territus [divisit populum qui se]/cum erat, greg[es quoque et oves, et boves,] / et camelos, in [duas turmas, dicens: Si] / venerit Es[au ad unam turmam, et percusse]/rit ea(m), [alia turma, quae relicta est, sal]/vabi[tur. Dixitque Jacob: Deus patris mei] Ab[raham] // […] [ips]e quoq/[ue post nos venit. Similiter dedit mandata secundo, et tertio,] et [c]uncti[s qui sequebantur greges, di]/ce[n]s: Hisde[m verbis loquimini ad Esau] / [cu]m invener[itis eum. Et addetis: Ipse quoque servus tuus Jacob iter nostrum insequitur. Dixit enim: Placabo illum muneribus quae praecedunt, et postea videbo illum: forsitan propitiabitur mihi. Praecesserunt itaque munera ante eum, ipse vero mansit nocte illa in castris. Cumque mature surrexisset, tulit duas uxores suas, et totidem famulas cum undecim filiis, et transivit vadum Jaboc. Traductisque omnibus quae ad se pertinebant, mansit solus: et ecce vir luctabatur cum eo usque mane. Qui cum videret quod eum superare non posset, tetigit nervum femoris ejus, et statim emarcuit. Dixi]tq(ue) ad eum: Dimitte me: / [jam enim ascendit] aurora. Respondit: / [Non dimittam te, ni]si benedixeris michi. / [Ait ergo: Quod no]men est [tibi? Resp]on[dit: Jacob. At ille: Ne]quaqua[m, inq(ui)[t], / Jacob appellabitur n]omen tuum, sed e Isr(ae)l: / [quoniam si contra Deum for]tis fuisti, quanto / [magis contra homines praevale]bis?
Lato pelo: Respondit: Ut inven[irem gratiam coram] / d(omi)no meo. At ille ait: [Habeo plurima,] / frater mi, sint tua tib[i. Dixitque Jacob:] / Noli ita, obsecro: sed si [inveni g]/ra[tia]m <in> oculis tuis, accipe [munusculum de] / manibus meis. Sic e[nim vidi faciem tuam,] / quasi viderim vultum [Dei: esto mihi pro]/pitius, et suscipe ben[edictionem quam at]/tuli tibi, et quam do[navit mihi Deus tri]/buens [omnia. V]ix fr[atre compellente, susci]/piens, ait: Gradiamu[r simul, eroque socius] / itineris tui. Dixitq(ue) [Jacob: Nosti, domine mi,] / quod habeam parvu[los teneros, et oves,] / et boves foetes mecu[m: quas si plus in am]/bulando fecero labo[rare, morientur una] / die cuncti greges. P[raecedat dominus meus] / ante servum suum: [et ego sequar paula]/tim vestigia ejus, sic[ut videro par]/vulo[s meos posse, donec veniam ad dominum meum in Seir. Res]po[ndit Esau: Oro te], / ut de p(o)p(u)lo qui mecum est, saltem socii rem]aneant viae tu […] // […] et ad fr(atre)s eius ait: Inveniam / gra(tia)m coram vob(is): et quodcumq(ue) statue/ritis, dabo: augete dote(m), <et> munera postu/late, <et> libens tribua(m) quod petieritis: tan/tu(m) date <mihi> puellam hanc uxore(m). Respon/derunt filii Iacob Sichem et patri eius / in dolo, sevientes ob stuprum sororis: / Non possumus facere quod petitis, / [nec da]re sororem n(ost)ram homini incircu(m)/ciso: quod inlicitum et nefarium est / apud nos. Sed in hoc valebimus fed[e]/rari, si e(sse) volueritis nostri similes, et circ[um]/cidamur in vobis omnes masculi[ni sexus; tunc dabimus et accipiemus mutuo] / filias n(ost)ras ac v(est)ras: et habitabi[mus vobiscum,] / erimusq(ue) unus p(o)p(u)l(u)s. Si [autem circumcidi n]/olueritis, tollemus [filiam nostram,] / et recedemus. Plac[uit oblatio eorum H]/emor, et Sichem f[ilio ejus, nec distulit adol]escens q[…]