Acta S. Sebastiani
cap. 21-23
F-0s6c
General Information
Un bifoglio in pergamena ripiegato a creare i rimbocchi, riutilizzato come coperta del registro, in situ. Dimensioni 522 × 315 = 14 [413] 95 × 80 [114 (23) 98]. Frammento simile a quelli contenuti nei registri 732 e 733. Testo disposto su due colonne. 43 e 47 linee. Pergamena gialla. Stato conservativo buono, con rari fori e macchie brune, qualche strappo in corrispondenza del dorso. Sul dorso due etichette in carta incollate, di cui la seconda con indicazione della collocazione. Scrittura carolina di modulo medio. Una mano. Inchiostro nero e rosso. Nota manoscritta con indicazione dell’anno, ripetuta due volte, e del notaio, nel margine sinistro (XVI-XVII sec.); calcoli numerici nel margine inferiore.
Current Condition
Content
-
Content Item
- Persons Autore incerto
- Text Language Latino
- Title Acta S. Sebastiani, cap. 21-23
-
Content Description
Trascrizione
te quodam Christiano sepultus est: / in quo loco plurima beneficia semp(er) / p(rae)stitit Christus ad laudem nominis / sui usq(ue) ad p(rae)sentem diem. Post / haec aut(em) Torquatus egit ut Castu/lus zetarius palatii, hospes S(an)c(to)(rum), / <comprehenderetur: qui cum> fuisset artatus, et hic tertio appe(n)s/us, / t(er)tio audit(us), i(n) c(on)fes(s)io(n)e D(omi)ni p(er)severans, / missus e(st) in fovea(m) et dimissa e(st) sup(er) / eu(m) massa arenarii, et ipse cu(m) palma / martyrii migravit ad Christum. Ten/tus post haec Marcellianus et Mar/cus; et ambo ligati ad stipitem <clavos> in pedib(us) acutos acceperunt; <quibus> dicebat / insanissimus Fabianus: Tamdiu / fixis stabitis plantis, quan[..3..] diis / debitum reddatis officium. [Tunc] / ambo fr(atre)s in uno ligno conf[ixi psal]/lebant int(er) se <psallebant> dicentes: Ecce [quam] / bonum et qua(m) iocundum h[abitare] / fr(atre)s [in unum.] D[icit e]is Fabia[nus: In]/feli[ces et miseri, deponite amentiam] v(est)ra(m), [et liberate vosmetipsos a cru]/ciat[ibus imminentibus super vos. Cui] / res[pondentes ambo dixerunt: Numquam tam bene epulati sumus: mo]/do cepimus e(ss)e fixi in amo[r]e Chr[isti. Utinam] / nos <sic esse> sicut sumus tamdi[u permittas,] / qua(m)[d]iu hu[j]us tegimur [c]o[rporis indumento. Cum]q(ue) tr[ansisset una dies et una nox, et illi in psalmis et hymnis perseverarent, jussit eos ambos ubi stabant lanceis per latera verberari: et ita per martyrii] / gl(ori)am ad siderea regna mig[raverunt.] / Item [se]pulti sunt et ipsi in via Appia, / milia[r]io s(e)c(un)do ab Urbe, in loc[o qui vo]/catur A[d] Harenas, quia cripte ha/rena(rum) illic erant, ex quib(us) Urb(is) moe/nia instruebantur. His igitur ex/pletis beatus Sebastianus conven/tus est: et quia, ut diximus, videbat(ur) / sub clamide latere, quod miles e(ss)et / dignissimus Christi, suggessit de eo / p(rae)fectus Dioclitiano imp(er)atori.Que(m) / Dioclitianus ad se convocans, ait: // [Ego te inter primos palatii mei] / semp(er) habui. Et <tu> contra salut[em mea]/m <in> deo(rum) iniuria(m) hactenus l[atui]/sti. S. Sebastianus dix(it): P(ro) sal[ute [..1..]ua(m) semp(er) Christum colui, et p(ro) s[tatu] / urb(is?) Romane <orbis> illum, qui in ce[lis est,] / semp(er) adoravi, consid(er)ans [a lapi]dib(us) auxilium petere ins[ani ca]/pitis e(ss)e et van[i]. T(un)c iratus D[iocle]/tianus iussit eu(m) duci [in medium] / ca(m)pum, et ligari quasi [si]g[num ad] / sagitta(m), et iussit ut sagitta[rii eum] / fuerent. T(un)c posuerunt eu(m) [milites] / in medio campo et hinc in[de] / eu(m) <ita> repleverunt sagittis, [ut quasi] / ericius ita e(ss)et insitus ictib[us sagittarum. Aestima]ntes aut(em) il[lum esse mortuum abi]erunt. T[unc relicta martyris Castuli zetarii,] nomine h[…], [abiit nocte, ut] corpus tol[leret ejus et sepeliret. E]t invenien[s eum viventem addu]xit eu(m) in d[omum suam in scala excelsa ubi manebat ad p]alatium, [et ibi intra paucos die]s salutem i[ntegerrimam recuperavit i]n om(n)ib[us membris. Cumque omnes Christiani ad eum convenirent, hortabantur eum abscedere. Ille autem oratione facta descendit, et stans super gradus Heliogabali, venientibus imperatoribus dixit: Iniquis subreptionibus animos imperii vestri templo](rum) ponti[fices obsident, sug]gerentes de Ch[ristianis falsa commen]ta, dicentes [eos Reipubl. esse ad]versarios; quorum] / ora[tion]ib(us) ipsa Respubli[ca melioratur, et] crescit; qui p[ro imperio] / v(est)ro et p(ro) salute Romani exer[citus] / orare n(on) cessant. Cu(m) haec et tali[a] / diceret, Dioclitianus ait: Tu[ne es] / Sebastianus, que(m) nos sagit[t]is [du]/dum iusseramus inte[r]f[i]ci? S. [Seba]stianus dixit: Ad ho[c m]e D(omi)n(us) / m(eu)s Iesus Christus resuscitar[e di]g[n]at[us] / est, ut convenia(m) et cont[e]s[t]er [vos] / cora(m) om(n)i p(o)p(u)lo, iniusto iudic[io].